Opis: Hawa Mahal: Reżyseria: Vipin Vijay. Pałac Wiatrów Vipina Vijaya to poetycki esej o „Świętym Małym Pudełku”, radiu, pomyślanym jako upiorny przekaźnik indyjskich artefaktów kulturowych. Przekraczając historie, regiony i epoki, radio, zdaniem Vijaya, ma „moc przekształcania psychiki i społeczeństwa w jedną komorę echa”. To przemyślanie skonfigurowane dzieło niczym błędny przekaz przeplata się ze sobą historie niczym pstryknięcie tarczy: tu piosenkarka nie może śpiewać na żywo w stacji, tam samotna gospodyni domowa, która dźwiękiem AM łagodzi nieobecność męża; woła DJ, cudowne dziecko z lat czterdziestych, które udawało kobiecy głos. „Radio tutaj jest instrumentem liberalnym, może być twoim rozciągniętym organem, może poruszać się wraz z tobą, jest przejrzyste jak sen, sen ustny."